Διαχρονικές ιστορίες που ζωντανεύουν μέσα από μουσικές παραδόσεις του κόσμου.
Ιστορίες για τον κύκλο της ζωής, την αγάπη, την απώλεια. Τραγούδια για τη γυναίκα της
Μεσογείου. Τραγούδια της δουλειάς. Μία παράσταση, με ζωντανή μουσική και αφηγηματικά
τραγούδια, με την τεχνική των Crankies μια παλιά τέχνη οπτικοακουστικής αφήγησης.
Ιστορίες ζωγραφισμένες καρέ καρέ πάνω σε καμβά ή χαρτί που διαδέχονται η μία την άλλη και τραγουδιούνται…
Η τέχνη αυτή έρχεται από πολύ παλιά. Άλλοτε την ονόμαζαν moving panorama. Οι ζωγραφισμένοι καμβάδες κάποιες φορές είχαν και το μέγεθος οθόνης κινηματογράφου και στηρίζονταν σε δύο τεράστια μηχανικά καρούλια. Άλλες φορές σε ένα μεσαίο μέγεθος που να μπορεί κανείς να αφηγηθεί ή να τραγουδήσει μια ιστορία μέσα σε ένα σπίτι ή μία αυλή. Άλλες φορές ήταν ένα μικρό κουτάκι που το έκοβαν τα παιδιά για να σχηματιστεί μια οθόνη και με δύο ξυλάκια γύριζαν τα καρούλια με τις εικόνες που είχαν ζωγραφίσει τα ίδια σε μια λωρίδα χαρτί.
Η τέχνη αυτή έχει τις ρίζες της στην Ινδία και με μικρές παραλλαγές έφτασε σε Αμερική και
Ευρώπη τον 19 αιώνα. Η ονομασία Crankie δόθηκε από τον Peter Schumann -Bread and Puppet- γύρω στο 1967.
Κιθάρα, τραγούδι: Janez Spendov
Ούτι: Θεοδόσης Μπεκούλης
Κρουστά, νέυ: Άννα Νικητιάδη
Τραγούδι: Τζίνα Καρδιόλακα, Φαίη Ρεϊζίδου, Θεοδώρα Καραμπάτσου, Μάριαμ
Μωχάμετ Βολονάκη, Σταύρος Ηλιάδης, Ειρήνη Βουτυράκη
Σχέδιο- εμψύχωση Crankie:Φαίη Ρεϊζίδου, Τζίνα Καρδιόλακα
Κατασκευή Crankie box: Janez Spendov