Μετά τις δυο ποιητικές σας συλλογές, τη «Στάση ζωής», τον «Άγγελο, μια ζωή σαν παραμύθι» και το πρόσφατο βιβλίο σας «ο Κήπος της ΕΔΕΜ», επανέρχεστε με ένα τελείως διαφορετικό θέμα. Είναι συνειδητή επιλογή;
Όσοι διάβασαν τα προηγούμενα βιβλία μου, θα έχουν διαπιστώσει ότι δεν επιθυμώ να επαναλαμβάνομαι, παρά το γεγονός ότι η φιλοσοφική μου υπαρξιακή άποψη κινείται πάνω σε σταθερές αξίες. Aυτή τη φορά καταπιάστηκα με ένα θέμα, που έχει πολλές επιδράσεις στις κοινωνικές δομές και ιδιαίτερα στο εκπαιδευτικό σύστημα και στην οικογένεια. Το μυθιστόρημα «Ραδιόφωνο Λυχνάρι» γράφτηκε πριν την οικονομική κρίση (αν και την προέβλεψε με ακρίβεια) και θα μπορούσε να έχει τίτλο «Αχ, η εφηβεία!», γιατί κύριο θέμα του είναι αυτή η περίοδος.
Τα λάθη του εκπαιδευτικού μας συστήματος, το χάσμα των γενεών, η επιρροή από τα μέσα ψυχαγωγίας, η χρησιμοποίηση διαφοροποιημένων λέξεων – φράσεων και ελληνοποιημένων ξένων λέξεων από τους νέους, τα γνωστά «νεανικά ελληνικά», τα «κουλέζικα» και τα «Greeklish» (ελληνικές λέξεις με αγγλικά γράμματα), η νεανική
βία, η ομοφυλοφιλία, η φοιτητική ζωή, ο επαγγελματικός προσανατολισμός είναι μερικά από τα ερεθίσματά μου.
Γιατί διαλέξατε τον τίτλο «ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΛΥΧΝΑΡΙ»;
Το εφηβικό όνειρο των τεσσάρων ηρώων του μυθιστορήματος ήταν να δημιουργήσουν, μετά τις σπουδές τους, έναν πολιτιστικό, ραδιοφωνικό σταθμό. Η μυθοπλασία αναφέρεται στη Ρόδο. Ζήτησα και πήρα την συγκατάθεση των ιδιοκτητών και παραγωγών του σταθμού και προχώρησα. Aυτός ο τίτλος έχει έναν πολύ δυνατό συμβολισμό, που ταιριάζει με το μήνυμά μου και δεν μπορούσα να βρω στους άλλους σταθμούς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω το σπουδαίο ρόλο που παίζουν όλοι οι Δωδεκανησιακοί και περιφερειακοί σταθμοί. Άλλωστε το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε όλους: στην ΕΡΑ ΡΟΔΟΥ, στον ΠΑΛΜΟ, στο ΡΟΔΟΣ ΚΟΣΜΟΣ TV, στο COSMOS ANTENA, στο ΡΑΔΙΟ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ, στον ΙΡΙΔΑ TV, στο TV4, στο RED TV, στον SKY ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ, στο ΩΜΕΓΑ TV, στοTV ΘΑΡΡΙ, στον TOP FM, στον MASTER TV, στους ΝΕΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ, στον LOVE FM, στο RADIO1, στον ΑΚΡΙΤΑ FM, στον ΑΙΓΑΙΟ TV, στην ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΩ και γενικά σε όλους τους περιφερειακούς
σταθμούς της Δωδεκανήσου. Γι’ αυτό θα ήθελα να παρακαλέσω να παραμεριστούν τυχόν σκέψεις για διακριτική επιλογή, από ορισμένους που δεν πρόλαβαν να διαβάσουν το βιβλίο. Αυτό το υπογραμμίζω γιατί αισθάνθηκα την δυσαρέσκεια αγαπημένων φίλων δημοσιογράφων, οι οποίοι θα προτιμούσαν το βιβλίο να έχει τον ίδιο τίτλο με αυτόν του σταθμού που υπηρετούν. Σ’ ένα καλάθι δεν χωράνε όλα. Το βιβλίο αφιερώνεται σε όλους τους σταθμούς, χωρίς να επιδιώκω κανένα επικοινωνιακό παιχνίδι σκοπιμότητας. Όταν το διαβάσουν μέχρι την τελευταία του σελίδα, είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσουν για την επιλογή μου.
Συμφωνείτε με το κλείσιμο της ΕΡΤ;
Φυσικά όχι! Μια χώρα χωρίς κρατικά Μ.Μ.Ε. είναι ευάλωτη στην παραπληροφόρηση και τον σκοταδισμό. Αυτό και μια σειρά άλλων αρνητικών μέτρων, όπως οι περικοπές των άγονων δρομολογίων στα νησιά, στις ήδη προβληματικές θέσεις των εκπαιδευτικών, και στην πρωτοβάθμια υγεία, έφεραν τους πολίτες σε απόγνωση. Οι νέοι φεύγουν μαζικά από τις ακριτικές περιοχές, με πολύ σοβαρές δημογραφικές και εθνικές συνέπειες. Οι πολίτες δεν θα το συγχωρήσουν και μόλις δοθεί η ευκαιρία η δυσαρέσκεια θα εκφραστεί δυναμικά. Είναι βέβαιο ότι είχαν γίνει υπερβολές από λανθασμένους χειρισμούς και διορισμούς ημετέρων από προηγούμενες κυβερνήσεις. Άλλο όμως συμμάζεμα και άλλο κλείσιμο. Είναι μεγάλο ιστορικό λάθος το κλείσιμο της Εθνικής Ραδιοτηλεόρασης. Αυτή η απόφαση έστρεψε καθοριστικά το λαό εναντίον των κυβερνητικών επιλογών.
Το βιβλίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα ή είναι αποτέλεσμα της φαντασίας σας;
Είναι μυθοπλασία βασισμένη σε αληθινές εμπειρίες, όμοιες με αυτές που βιώνουν καθημερινά γονείς, δάσκαλοι, μαθητές, φοιτητές και κοινωνικές ομάδες. Έκανα πολλές αυθόρμητες συνεντεύξεις με εφήβους και γονείς για να καταλήξω σ’ ένα ρεαλιστικό αποτέλεσμα. Εμπνεύστηκα από τα συνθήματα των τοίχων, τις φράσεις και το λεξιλόγιο των νέων, από τα ίδια μου τα παιδιά. Ο Μιχάλης είναι ροκάς. Παίζει ηλεκτρική κιθάρα, συνθέτει, τραγουδάει. Ο Γιάννης είναι καλλιτέχνης από την κούνια. Τα σκίτσα του είναι μοναδικά. Σκιτσάρει, σκηνοθετεί, φτιάχνει ταινίες μικρού μήκους, κάνει κόμικς. Και οι δύο επηρέασαν αποφασιστικά την έμπνευση μου. Ιδιαίτερα ο Γιάννης, αφού εικονογράφησε και την έκδοση. Πιστεύω ότι με την ευκαιρία των παρουσιάσεων του βιβλίου, θα κάνει παράλληλες εκθέσεις ορισμένων έργων του.
Μπορείτε επιγραμματικά να μας πείτε το θέμα του μυθιστορήματός σας;
Αφορά τη ζωή τεσσάρων φίλων που γνωρίζονται από μικρά παιδιά. Οι προσπάθειες των γονιών τους για ν’ ανδρωθούν στα γήπεδα και στα γυμναστήρια πέφτουν στο κενό. Αυτό που τους ενώνει είναι τα νεανικά ενδιαφέροντα και η μουσική. Φτιάχνουν ένα συγκρότημα και χαλάνε τον κόσμο. Ο καθένας έχει τον δικό του χαρακτήρα. Ο ένας είναι λαοφιλής, ο άλλος κομίστας, ο τρίτος εργατικός και ο τέταρτος ευαίσθητος – emo. Όταν στην παρέα μπαίνουν τρία κορίτσια, μια νέα που της αρέσει το θέατρο, μια που δίνει το είναι της για τη δημοσιογραφία και μια κνίτισα, τα πράγματα σταδιακά αλλάζουν. Μετά τις πανελλήνιες οι δρόμοι τους χωρίζουν και βρίσκονται όλοι σε διαφορετικά μέρη, μόνοι, υποχρεωμένοι να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Οι γονείς ανησυχούν και δεν έχουν άδικο. Όταν τελειώνουν οι σπουδές όλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την ανεργία και την απραξία που έφερε η οικονομική κρίση στη χώρα μας.
Θα τα καταφέρουν να βγουν από το τέλμα;
Αυτό θα προτιμούσα να το διαβάσουν οι αναγνώστες.
Ποιο είναι το μήνυμα του βιβλίου σας;
Το κεντρικό μήνυμα είναι αισιόδοξο: η πραγματοποίηση του εφηβικού ονείρου! Όλοι σήμερα κυνηγάνε μια θέση στη ζωή τους. Γονείς, δάσκαλοι, παιδιά, αγωνίζονται και αγωνιούν καθημερινά, κυρίως για την επαγγελματική εξασφάλιση. Όταν όλοι τα δίνουν όλα και δεν μπορούν να πάρουν τίποτα, αυτό προκαλεί πεσιμισμό που δεν είναι εύκολο να περιγράψει ένας συγγραφέας. Το βιβλίο δείχνει το δρόμο στην κατάκτηση της ευτυχίας που αναζητούν οι νέοι. Δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις. Μπορεί να επηρεάσει θετικά τη σκέψη των νέων και των γονιών τους. Φυσικά έχει και άλλα πολλά μηνύματα. Το περιεχόμενο του αφομοιώνει την εφηβική μοναξιά και το σαρκασμό των νέων, που είναι γραμμένη πάνω στους τοίχους και την μετατρέπει σε υπεύθυνες δικές τους επιλογές. Πολλοί γονείς πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας δεν είναι ικανά να σηκώσουν το βάρος των ευθυνών του μέλλοντος τους. Βέβαια μας διαφεύγει ότι αυτό το σημερινό χάλι, που τους παραδίδουμε, είναι αποτέλεσμα των δικών μας λανθασμένων και
ανεύθυνων επιλογών.
Γιατί εκχωρήσατε τα συγγραφικά σας δικαιώματα ξανά στη «ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΙΑΚΗ ΜΕΛΙΣΣΑ»;
Γιατί πιστεύω ότι το έργο της είναι σπουδαίο κι εκφράζει την ουσιαστική φιλανθρωπία. Το σωματείο σπουδάζει περίπου 70 παιδιά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο αριθμός των παιδιών και των οικογενειών που ζητούν βοήθεια αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο. Πολλοί νέοι, μάλιστα, δηλώνουν οικονομικών δυσκολιών. Οι κυρίες της
«Δωδεκανησιακής Μέλισσας» αγωνίζονται για να εξασφαλίσουν το βοήθημα που μοιράζουν σε ίσα κομμάτια σαν αντίδωρο. Εκείνες έχουν το δικό τους τρόπο. Εγώ το δικό μου. Ο καθένας συνεισφέρει όπως μπορεί. Από την ίδρυση του σωματείου έως σήμερα σπούδασαν με την αρωγή αυτής της μεγάλης αγκαλιάς περισσότερα από χίλια παιδιά. Αυτοί οι επιστήμονες προσφέρουν στη Δωδεκάνησο, στον τόπο, στην κοινωνία, έχουν ήθος και μνήμη και το επάγγελμα τους, το αναδεικνύουν σε λειτούργημα.
Είστε πρόεδρος στην Ομοσπονδία των Δωδεκανησιακών παροικιακών Σωματείων και στο σύλλογο Κασιωτών Ρόδου, μέλος του Δ.Σ. στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και άλλους συλλόγους, παράλληλα η ξυλογλυπτική και τα επαγγελματικά σας καθήκοντα. Πώς βρίσκετε χρόνο και για να γράφετε;
Όποιος αγαπά δεν κουράζεται. Στο διάβασμα και στο γράψιμο ξεχνιέμαι. Δεν κουράζομαι, ξεκουράζομαι. Πολλές φορές δεν έχω ανάγκη ούτε για φαγητό. Όλοι έχουν τον τρόπο τους για να ξεφεύγουν απ’ όσα τους καταπιέζουν. Για μένα το διάβασμα και το γράψιμο είναι ψυχοφάρμακο. Θεωρώ ότι η εργατικότητα μου οφείλεται και στις διατροφικές μου συνήθειες. Οι περισσότεροι άνθρωποι μετά το φαγητό νυστάζουν. Εγώ εργάζομαι.
Που οφείλεται αυτό;
Στους συνδυασμούς των τροφών και στην μακρόχρονη αναίμακτη διατροφική μου ζωή. Δεν καταναλώνω εδώ και πολλά χρόνια ότι περπατάει, ότι πετάει και ότι κολυμπάει. Δεν καπνίζω, δεν καταναλώνω αλκοόλ. Δοκιμάστε το. Θα αλλάξει η ζωή σας.
Τι περιμένουμε στο μέλλον;
Ετοιμάζω ένα ακόμα βιβλίο, ένα μυθιστόρημα με βαθύ φιλοσοφικό περιεχόμενο, που διεισδύει σε κοινωνικά προβλήματα. Αυτή την περίοδο βρίσκομαι στα βαθιά νερά. Εύχομαι να μη πνιγώ και να βγω στη στεριά για να ξανασυναντηθούμε.
