Αμέσως μετά την αγάπη, το σπουδαιότερο δώρο του γονιού προς το παιδί είναι η αίσθηση της πειθαρχίας.
Συχνά ακούμε:
Αυτό το παιδί δεν καταλαβαίνει από τιμωρίες…
Δε μαζεύει τα παιχνίδια του…
Νευριάζει……βρίζει… φωνάζει…
Κάνει του κεφαλιού του… δε σέβεται κανέναν…
Οι περισσότεροι γονείς παραδέχονται ότι είναι πολύ σημαντικό να θέτουν όρια. Γιατί όμως είναι δύσκολο να βάλουμε όρια στα παιδιά και μάλιστα με τρόπο σταθερό και αποτελεσματικό;
Όταν και οι δυο γονείς δουλεύουν όλη μέρα και λείπουν από το σπίτι, απεχθάνονται να εφαρμόζουν κανόνες πειθαρχίας τις λιγοστές ώρες που βρίσκονται με τα παιδιά τους. Όμως τότε είναι που τα παιδιά θα δοκιμάσουν την προκλητική τους συμπεριφορά.
Πως μπαίνουν τα όρια;
•Υιοθετείστε κοινωνικά αποδεκτούςύς τρόπουςυς επικοινωνίαςίαςίας και συμπεριφορασ
Μιλήστε στο παιδί σας έτσι όπως θα επιθυμούσατε να μιλήσει αυτό σε εσάς.
•Απευθυνθείτε στο παιδί με το όνομά του, κοιτάξτε το στα ματια και Παραμείνετε απλοι, σύντομοι στις συζητήσεις σαςας.
•Μην διαπραγματεύεστε!
•Ζητείστε από το παιδί σαςας να σαςας επαναλάβει αυαυτό που του είπατε
Αν δε μπορεί, τότε αυτό που είπατε ήταν πολύ και περίπλοκο.
•Η πειθαρχία πρέπει να ταιριάζει στο παιδί σαςας
Ένα ευαίσθητο παιδί μπορεί να συντριβεί με κάποιο είδος τιμωρίας, η οποία μπορεί, αντίθετα, να είναι ιδανική για ένα ζωηρό, υπερκινητικό παιδί.
•Η πειθαρχία δεν επιβάλλεται με σωματική τιμωρίαία.
Το παιδί σας καταλαβαίνει ότι χάσατε την ψυχραιμία σας.
•Να είστε θετικοι
Πείτε «Είμαι σίγουρη πως μπορείς να τα καταφέρεις, να καθίσεις για λίγο ήσυχος!»
•Πράξτε προτού μιλήσετε
Αντί να ουρλιάζετε, «Κλείσε την τηλεόραση, είναι ώρα για φαγητό», καθίστε δίπλα στο παιδί και παρακολουθείστε μαζί του αυτό που το ενδιαφέρει. Κατά τη διάρκεια του διαφημιστικού διαλείμματος, κλείστε την τηλεόραση μαζί με το παιδί σας.
•Δώστε επιλογέςές, πρωτοβουλιεσ
Αντί να πείτε «Μην αφήνεις τα πράγματά σου να στοιβάζονται», δοκιμάστε «Αντώνη, σκέψου πού θέλεις να τακτοποιήσεις τη στολή του ποδοσφαίρου».
• Βοηθήστε το παιδί σαςας να ρίξει τουςυς τόνουςυς όταν μιλάει μαζί σαςας
Όσο πιο δυνατά μιλάει το παιδί σας, τόσο πιο χαμηλόφωνα ανταποκριθείτε. Αφήστε το παιδί σας να σας μιλήσει, ακούστε το και κάντε περιστασιακά κάποια σχόλια «Καταλαβαίνω», «Πώς μπορώ να σε βοηθήσω σε αυτό». Αν υποκύψετε και παρασυρθείτε από την ένταση του παιδιού σας, θα έχετε δύο εντάσεις να χειριστείτε, τη δική του και τη δική σας.
• Κλείστε τη συζήτηση
Αν συζητώντας έχει ολοκληρωθεί ένα θέμα πείτε το. «Δεν αλλάζω γνώμη γι’ αυτό, λυπάμαι». Θα γλιτώσετε προστριβές και κλάματα και για τους δυο σας. Διατηρείστε επίσημο ύφος και τόνο στη φωνή σας όταν το λέτε στο παιδί σας.
• Θυμηθείτε να ενισχύετε θετικά το παιδί σαςας όταν δεν σαςας ταλαιπωρεί:
«Μπράβο το παιδί μου. Κοίταξε πόσο προσπάθησες να ελέγξεις τον εαυτό σου! Είμαι πολύ περήφανη για σένα!».
Το σημαντικότερο για την επίτευξη των προηγούμενων είναι η κοινή στάση των γονέων απέναντι στις συμπεριφορές του παιδιού. Ο κάθε γονιός έχει τα δικά του βιώματα και τις δικές του πεποιθήσεις για το μεγάλωμα ενός παιδιού. Τα μηνύματα ωστόσο που δίνονται στο παιδί πρέπει να είναι ξεκάθαρα και συγκεκριμένα.. Όταν το παιδί αντιληφθεί ότι άλλα λέει ο ένας γονιός και άλλα λέει ο άλλος ή ακόμα ότι ο ίδιος ο γονιός αναιρεί με τις πράξεις του τα λόγια του, τότε βιώνει ένα ασαφές πλαίσιο στο οποίο καλείται να ανταποκριθεί και να κρίνει το ίδιο τι είναι το σωστό να κάνει.
Κινούς Φωτεινή
Ειδική εκπαιδευτικός
Ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολιών / Δυσλεξία
Σχολική σύμβουλος εκπαιδευτηρίων Ροδίων Παιδεία
Μέλος του BDA
email:fsarrou@gmail.com
