Παρότι πιστεύω ότι το θέμα του ογκολογικού πρέπει να ενώνει όλους τους Δωδεκανήσιους, είμαι δυστυχώς υποχρεωμένος να απαντήσω στο δημοσίευμα της εφημερίδας σας της 10/12/2014 με τίτλο «Σε συνέντευξη τύπου που έδωσε χθες – Γ. Χατζημάρκος: ‘Ο κόσμος χόρτασε από μπουρδολογίες. Εμείς θα κινηθούμε μακριά από ψευτομαγκιές, ψευτολεβεντιές και ανοησίες»’. Δε θα παρακολουθήσω ούτε το ύφος, ούτε το ήθος, ούτε το λεξιλόγιο αυτό. Ο δωδεκανησιακός λαός που εκλέγει, ας κρίνει.
Επειδή είμαι ο άνθρωπος που πραγματοποιεί ουσιαστικά έργα χωρίς να περιορίζεται σε μεγάλες κουβέντες και προτρέπω, μάλιστα, και τους συνεργάτες μου να έχουν στόχο τα μεγάλα έργα και όχι τα λόγια, θα υπενθυμίσω τα εξής:
Όταν η χώρα δεν είχε μεγάλα νοσοκομεία και σύγχρονα προνοιακά ιδρύματα (ΚΕΚΥΚΑΜΕΑ) όλοι έλεγαν ότι αυτά είναι αδύνατον να γίνουν διότι η συνθήκη του Μάαστριχτ δεν επέτρεπε να χρησιμοποιηθούν ευρωπαϊκά κεφάλαια για την Υγεία και την Πρόνοια των κρατών–μελών – και είχαν δίκιο. Τότε, ως Υπουργός Υγείας ανέτρεψα την απόφαση αυτή και η Ελλάδα εξαιρέθηκε από τη συνθήκη του Μάαστριχτ και απέκτησε τα μεγάλα νοσοκομεία και προνοιακά ιδρύματα, δύο εκ των οποίων έχει και η Ρόδος. Ήταν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που εξαιρέθηκε.
Όταν το ΕΚΑΒ περιοριζόταν μόνο στην Αθήνα, χωρίς γιατρούς στα ασθενοφόρα γιατί οι γιατροί αντιδρούσαν, χωρίς αεροδιακομιδές, η επέκταση του ΕΚΑΒ σε όλη τη χώρα εθεωρείτο όνειρο θερινής νυκτός. Το ΕΚΑΒ επεκτάθηκε με νόμο σε όλη τη χώρα και σήμερα, οι αεροδιακομιδές με εξειδικευμένους γιατρούς είναι πραγματικότητα βάσει του προγράμματος «Ιπποκράτης» το οποίο εισηγήθηκα ως Υπουργός.
Όταν δεν υπήρχε ο ΟΚΑΝΑ για την καταπολέμηση των ναρκωτικών παρότι ο νόμος είχε ψηφιστεί από όλα τα κόμματα της Βουλής, ως Υπουργός ελειτούργησα τον ΟΚΑΝΑ για πρώτη φορά για όλη τη χώρα και εισήγαγα τη μεθαδόνη ως μέσο θεραπείας παρά τις ισχυρές αντιρρήσεις ορισμένων κομμάτων της Βουλής, θεραπεία η οποία συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Όταν η χώρα διασυρόταν διεθνώς για τα ψυχιατρεία της και ειδικότερα η Λέρος, καταγγελλόταν από όλον τον Τύπο του πλανήτη ως το αίσχος της ανθρωπότητας, εδημιούργησα το πρότυπο ψυχιατρείο στη Λέρο, έργο που αναγνώρισαν οι μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου (The Guardian , Financial Times, Le Figaro κλπ). Είμαι βέβαιος ότι οι κάτοικοι της Λέρου θα θυμούνται τις τραγικές εκείνες εικόνες του ψυχιατρείου με αποτροπιασμό.
Τέλος, όταν το 2009 με ετίμησε ο δωδεκανησιακός λαός και με εξέλεξε βουλευτή του, μπλόκαρα τον τότε οργανισμό του Νοσοκομείου Ρόδου που ήταν έτοιμος προς υπογραφή στο Υπουργείο Υγείας, και εζήτησα να προστεθούν 2 τμήματα: το αιμοδυναμικό και το ογκολογικό. Τότε, είπα ότι δε θα έχω κανέναν λόγο να είμαι βουλευτής Δωδεκανήσου εάν τα δύο σημαντικά αυτά έργα ολοκληρωθούν. Έργα που σώζουν ανθρώπινες ζωές και εξοικονομούν εκατοντάδες εκατομμυρίων που ξοδεύουν οι Δωδεκανήσιοι εκλιπαρώντας για μια θέση στα νοσοκομεία της Αθήνας και της Κρήτης.
Όταν, μάλιστα, είναι επιστημονικά γνωστό ότι το 90% των ανθρώπων πεθαίνει από καρδιοπάθειες και καρκίνο, τι χρείαν έχουμε μαρτύρων;
Εκείνη την εποχή πολλοί είπαν ότι αυτά είναι ανεδαφικά, ότι δεν μπορούν να γίνουν σε ένα επαρχιακό νοσοκομείο. Επίσης, ότι σε ορισμένα επαρχιακά νοσοκομεία όπου αγοράστηκαν μηχανήματα αυτά υπολειτουργούν ή έχουν καταστραφεί από την αχρηστία. Σήμερα το αιμοδυναμικό λειτουργεί στη Ρόδο, σώζονται δεκάδες άνθρωποι και κανένας δεν έρχεται στην Αθήνα για να κάνει στεφανιογραφία ή αγγειοπλαστική (μπαλονάκι). Εάν μάλιστα χρειαστεί ειδική φροντίδα έρχονται επί τόπου καθηγητές από το πανεπιστημιακό Αττικό Νοσοκομείο, με το οποίο το νοσοκομείο μας έχει νομοθετικά αδελφοποιηθεί. Αυτά τα έχει διανοηθεί οποιοδήποτε άλλο επαρχιακό νοσοκομείο;
Εάν ο «Δημόκριτος» δεν είχε απορρίψει 3 σχέδια για το κτήριο του ογκολογικού, σήμερα δε θα υπήρχε θέμα συζητήσης. Και ο νυν Περιφερειάρχης θα απολάμβανε τη λειτουργία του ογκολογικού τμήματος όπως απολαμβάνει το αιμοδυναμικό. Τώρα, όσον αφορά το αν το ογκολογικό θα εχρηματοδοτείτο από το ΕΣΠΑ όπως συνέβη με το αιμοδυναμικό ή αν θα εχρηματοδοτείτο από νομαρχιακούς πόρους, ομολογώ ότι είχα την εντύπωση ότι και αυτό θα εχρηματοδοτείτο από το ΕΣΠΑ. Όμως ο κ. Μαχαιρίδης με πληροφόρησε ότι θα εχρηματοδοτείτο από νομαρχιακούς πόρους και ότι είχε δεσμεύσει τους σχετικούς πόρους. Προσωπικά αδιαφορώ για το ποιος θα το χρηματοδοτήσει, ενδιαφέρομαι αποκλειστικά για την ολοκλήρωση του έργου. Ο δωδεκανησιακός λαός θα πρέπει να μάθει ποιοι είναι υπέρ και ποιοι είναι κατά. Το έργο όμως θα γίνει, όπως συνέβη και με το νοσοκομείο Καρπάθου του οποίου τώρα αρχίζει η ανέγερση. Στην περίπτωση του Νοσοκομείου Καρπάθου μόνο ευχαριστώ εισέπραξα επίσημα από το Δήμο Καρπάθου, με ανακοίνωσή του. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι κάποιος θα με επέκρινε για τις προσπάθειές μου για το ογκολογικό!
Το ογκολογικό τμήμα του Νοσοκομείου Ρόδου θα λειτουργήσει, όπως λειτουργεί σήμερα το αιμοδυναμικό. Είμαι βέβαιος ότι όσοι το πολεμούν σήμερα θα ντρέπονται αύριο. Εν πάσει περιπτώσει, είμαι υποχρεωμένος να σχολιάσω το δημοσίευμά σας για να αποδείξω ότι δεν είμαι ο άνθρωπος που τον χαρακτηρίζουν τα μεγάλα λόγια αλλά τα ορατά έργα και θα περίμενα μεγαλύτερο σεβασμό προς το πρόσωπό μου από αυτούς που κάποτε με εκλιπαρούσαν να τους βοηθήσω πολιτικά.
